maandag 8 september 2008

Simple Men

Een van de betere Hartleys. Zeer toegankelijk, vooral dankzij de muziek, veelal van Hartley zelf, die de scènes wat diepte geeft. Muziek als smeermiddel zeg maar. Crimineel (eerder moordenaar) Robert Burke is weer van de partij. Met z'n nerdy broertje (Bill Sage) gaat ie op zoek naar hun vader, een honkballer annex anarchist die voor de politie op de vlucht is. Ze belanden ergens in een gat, waar ze Karen Sillas (supervrouw!) en de mysterieuze Elisa Lowensohn tegenkomen. Er vormen zich wat relaties, regular Donovan geeft ook nog wat grappen en discussies aan, terwijl een andere regular weer 'ns op zijn gitaar speelt. Gedanst wordt er natuurlijk ook nog. Het werkt allemaal perfect in deze film, behalve dan 't eind als ze (spoiler) de vader vinden. (Nou ja vinden..) Hij lijkt een beetje op Jan Wolkers en op de een of andere manier werken zijn scènes niet. Misschien had ie maar helemaal niet op moeten duiken.

Geen opmerkingen: