Beyond the Infinite Two Minutes

Looper-filmpje, zo kort en doorwrocht dat ie eigenlijk real time had moeten zijn. Een geezer ontdekt dat hij via zijn iMac 2 minuten de toekomst in kan kijken. Een keer raden welke geezer Beyond the Infinite Two Minutes op zijn iMac keek? Over twee minuten post ik deze review. Uiteraard bieden zelfs die twee minuten tal van opties. Leuk dat het Droste-effect zelfs als woord big in Japan is. Het gaat allemaal met de Franse slag, en het heen en weer lopen om 'elkaar tegen te komen' heeft het effect van een zwierige wals. Pas de deux met de toekomst die ook verleden en heden blijkt. As it goes.

Lucky Chan-sil

Soju op tafel, een producer in permanente crisis. Dat moet meta-Hong wel zijn, toch? Neen, maar het bewijst wel zijn invloed. Cho-hee Kim keek naar de meester en haalde alle avant-gardistische luiheid eruit. Opgepoetst kijken we dan naar een Woody Allen-achtige tragikomedie, die ook werkelijk zielig én grappig is. Ik geloof niet dat het fantasy-element voor mij per se had gehoeven, maar de Daweoo cassettespeler helpt. Oprechte film over een vrouw van veertig (zonder sigaret).

Dead End Drive-In

Typische eighties distopie. Hoe uitzichtloos het ook wordt, de muziek blijft galmen, de chicks blijven rondborstig en alles heeft glim en glam. De Australische 'afkomst' van Dead End Drive-In speelt ook een rol. Toch echt een idiosyncratisch eiland, met dito Mad Max-extravaganza. Ik zou haast zeggen... Japans. Een stelletje raakt opgesloten in een drive-in. Uiteraard is de mini-samenleving een metaforische dubbelganger van de toestanden buiten (en die gedurende het laatste stadium van het kapitalisme). De stunts – met auto's! – mogen er wezen. Het acteerwerk stelt weinig voor. Geinig en goochem.

Petite Maman

Regisseur Sciamma en de vrouwen, ze kan het met alle leeftijden. Na de tieners van Girlhood en de twintigers van Portrait of a Lady on Fire, nu twee achtjarigen in Little Mama. De film is een soort EP. Slechts zeventig minuten, één enkel eenvoudig idee, tot in de perfectie uitgevoerd. Oma is dood, mama rouwt en het kleinkind? Zij dwaalt door de bossen. De bladeren vormen een poort naar het verleden. The past inside the present. Soort Coraline, Spirited Away of Alice in Wonderland, maar dan op zijn filmhuis. Doodnormaal aandoenlijk.