Typische eighties distopie. Hoe uitzichtloos het ook wordt, de muziek blijft galmen, de chicks blijven rondborstig en alles heeft glim en glam. De Australische 'afkomst' van Dead End Drive-In speelt ook een rol. Toch echt een idiosyncratisch eiland, met dito Mad Max-extravaganza. Ik zou haast zeggen... Japans. Een stelletje raakt opgesloten in een drive-in. Uiteraard is de mini-samenleving een metaforische dubbelganger van de toestanden buiten (en die gedurende het laatste stadium van het kapitalisme). De stunts – met auto's! – mogen er wezen. Het acteerwerk stelt weinig voor. Geinig en goochem.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten