'That's what I would want me to do.'
Even ging ik in het bestaan van multiversa geloven, ook al had Stephen
Hawking het net ontkend. Een enorm déjà vu bij een film over déjà vu's.
Was ik hier eerder? Maar hoe kon dat in hemelsnaam, zonder stukje of
cijfer? Toch klopte het. Ik had 'm al gezien, samen met mijn zusje. (De
enige die blijkbaar kan verhinderen dat ik de film pauzeer en
aantekeningen maak.) Gelukkig is Coherence een film die meerdere
kijkbeurten – van meerdere Ludo's – overleeft, iets dat zeker pleit voor het
scenario. Een stel dis-genoten panikeert tijdens een stroomstoring.
Waarom brandt het licht daar in de verte? The House en The Box vormen
bekende sci-fi-motieven, maar ze worden heel spannend ingezet. Een
spookverhaal voor volwassenen: geen internet! Coherence zegt ook aardige
dingen over groepsdruk. Elkaar opfokken, rekeningen die open komen te
staan, juist tijdens een noodsituatie. En de oude vriendengroep-grap. Ze
hebben allemaal een oogje op elkaar. 'You are fucking too much.' Met
name de Morrissey look-a-like (of waren het er twee?) haalt het bloed
onder de nagels vandaan. Ik had nog wat meer deep black cuts toegevoegd
(die ook inhoudelijk bij het plot passen), maar verder is dit tripje
naar het spiegelpaleis vlekkeloos. Half puntje erbij voor Laura
Veirs-meteoor-song. 'I've just evaluated, and I'm going.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten