Accordeons en ganzen stutten de uit duizenden herkenbare stijl van Kusturica. Den Doolaards bruiloft der zigeuners is er niets bij. Wanneer in het eerste half uur de dorpse slapstick overheerst, moest ik ook aan Van Warmerdam denken. Zijn dit dan De Zuiderlingen? De grootmoekes die sjouwen met hun dobbelende dorpsidioten. Onhuwbaar bebrild! Met de toename van bloemrijke bedreigingen wordt de film helaas een tandje minder surreëel. Men trekt vanuit Tito's land naar Milano voor een crimineel rise and fall-verhaal rond het hoofdpersonage - dan ineens zonder bril. 'Verstande!?'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten