dinsdag 17 augustus 2010

Don't Bother to Knock

Verrassend leuke film, die mij helemaal op het verkeerde been had, zo zonder info vooraf. Eerste tien minuten lijkt het een romantisch niemendalletje, met Anne Bancroft die jazzliedjes zingt in een hotel en Widmark als haar love interest. Het is uit tussen de twee. Gelukkig is daar Marilyn Monroe om de leegte in Widmark´s leven te vullen. Zij is door haar oompje Elisha Cook als kindermeisje voor hotelgasten ingehuurd. Widmark ziet haar vanuit het raam, ze danst zwoel in de kleren van de moeder van haar oppaskindje. Dan begint het al een beetje op Rear Window te lijken en dat is de hint. Don´t Bother To Knock wordt plots Hitchcockiaans met Monroe, in misschien wel haar beste rol ooit, als grote boosdoener. Er zit een scène in waar de camera langzaam over een kinderbed glijdt die van grote horror-klasse is. Het einde mag uiteindelijk wat wrang en moeizaam zijn, een goede film blijft het.

Geen opmerkingen: