The Garden of the Finzi-Continis

Heel cru gezegd, typische jodenfilm. Inclusief pak je zakdoek einde, met Hebreeuwse klaagzang en weggevoerde joden. Ditmaal krijgen we het vanuit Italiaans upper-class Paris Hilton-perspectief. De Finzi-Contini's zijn steenrijk en volgens andere joden nauwelijks joods te noemen. Hoewel de pa die dat zegt zelf doodleuk lid is van Mussolini's partij. (Ook geen rabiaat jodenhater natuurlijk, maar een machtswellusteling) De plaatjes in deze film glimmen en de muziek is bijkans soft-pornografisch, ik werd er wat weeïg van. Het past toch niet echt bij zo'n onderwerp. De holocaust-versie van Cinema Paradiso zeg maar, vol zwijmelende nostalgie.