'Zag je die stoel voorbij rennen, mevrouw?' Fornofilie, de film. Dat verwacht je niet in een tekenfilm. Anderzijds, het blijft Japanse anime. Meer gebruikelijke elementen zijn er ook. Het diepe gevoel dat de aarde leeft en wreekt, al dan niet via allerlei natuurgoden. Veel treinen. En natuurlijk, meisjes in schoolrokjes. Suzume is er daar één van. Op onnavolgbare wijze ontdekt ze dat zij eigenhandig aardbevingen kan (en moet!) tegenhouden. Met een beetje hulp van een stoel, inderdaad. En een kat. De muziek geleidt de chaos op geweldig effectieve wijze, net zoals de animatie spectaculair goed werkt, met name in de glinsterend lichteffecten. Subtiel wordt het helaas nooit, maar dat hoeft ook niet in zulke big budget anime. Melodrama, hysterie en Japanse liedjes, wat wil je nog meer op zo'n trip? 'Alles wat ik nodig heb, heb ik al lang geleden gekregen.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten