zaterdag 4 juni 2022

The Disciple

'I couldn't come up with new phrases.' Prachtig wankelende film. Net als een spannende improvisatie dreigt het steeds mis te gaan, komt lang niet alles uit de verf, en toch moet je er goedkeurend bij knikken. Met een kopje thee erbij! Een goeroe uit India raakt op leeftijd. Zijn discipel in de raags moet leren eenzaam en hongerig te durven zijn. Binnen no time zitten we daarmee in de autonomie/heteronomie-discussie waar iedere kunstenaar mee worstelt. Zelfs in de serene wereld van de klassieke tabla-tuur, dus! In zijn 'eigen' tijd verzamelt en verkoopt de jonge leerling als een echte Subjectivist audiofiele re-releases van cassettes. Ja, ik voelde me helemaal thuis. De befaamde drones nodigen uit tot meezingen. Ze noemen het dan wel klassiek, maar voor mij voelt als de jazz van India, inclusief de blikken naar medespelers (meestal vocalisten) wanneer zij mogen beginnen. (En net als in jazz zweemt overal elitarisme, traditionalisme en snobisme). Gelukkig noemt de die elementen ook, het onderwerp wordt werkelijk van alle kanten omvat. Voor de toegankelijkheid speelt er ook nog een niet zo best geacteerd vader-zoon dingetje, met wat moeizame flashbacks. Een probleem wordt dat nooit. Verwarrend als een slangenbezweerder vertelt de film heel veel over een heel gewoon amateurkunstenaarsleven. Film van het jaar! 'Everything is a performance.'

Geen opmerkingen: