Bad Luck Banging or Loony Porn

'Een goed gebouw resulteert altijd in een mooie ruïne.' Zo'n filmtitel moest ik zien! En inderdaad, het begint met behoorlijk geile amateurporno zonder condoom. Eenmaal buiten zien we overal mondkapjes. Jawel, de eerste echte coronafilm komt – voor mij – uit Roemenië. De regisseur dwaalt met zijn hoofdpersonage (de dame uit de film, tevens geschiedenisdocente) door Boekarest. Een schokkend postmodern consumerisme-paradijs zoals elke andere EU-hoofdstad. Alles is seks. Andy Warhol zou het machtig interessant vinden. De cameraman doet intussen – verplicht? - aan social distancing, zodat de juffrouw van het filmpje nu ineens op afstand blijft. Net toen ik dacht, wat moet dit nog worden, begint een Godard-'intermezzo'. Sketches, gedachten en geslachtsdelen wisselen elkaar in rap tempo af. Hoe zou het eigenlijk met Jean-Luc gaan - en zou ie antivaxxer zijn? Zijn collega heeft JL's deconstructie-lessen ter harte genomen en danst het crisisdansje. Beetje Auschwitz erbij en Thomas Kuhn toe. Alles wordt netjes afgevinkt. Wanneer het slotdeel van de film een sekstribunaal in Fassbender-kleuren brengt, begint het gebrek aan zelf mógen nadenken de lengte te overschaduwen. Bad Luck Banging is stukken beter dan collega-'shocker' Touch Me Not, maar geen van beide had een Gouden Beer verdiend. 'Dat heb je op Facebook gezegd.'