Ruby
is niet '
stranger than paradise', ze is juist heel lief en gewoon. Toch
is er een kwalitatieve verwantschap met de klassieker van Jarmusch. Ruby slackert niet, ze gaat op eigen benen
staan, en moet dus aan de slag. Er zijn een paar scenes die niet
onderdoen voor
American Job. On the hustle in het spijkerharde
Amerikaanse kapitalisme. Lakens vouwen met allochtonen. Naast de
baantjes zijn er de mannetjes, want Ruby zoekt zichzelf ook als vrouw. Aan
de ene kant die moderne zelfstandigheid, aan de andere kant mannen die
vinden dat zíj gewoon voor jou moeten zorgen. Het wringt, hoe belezen de
boswachterjongen ook is. Hij is wel een vooruitgang na het zoontje van
Ruby's bazin, die zijn enige zelf verdiende centjes in een
compensatie-bak heeft gestoken. Maar de mooiste momenten zijn toch voor
de dames onderling. De film zit vol lijzige, sluik(s)e, peinzende meisjes.
Zo heeft Ruby een prachtig buurmeisje, en wandelt ze met een collega
over de verlaten winterse stranden van Tampa, Florida. In misschien wel
de mooiste scene zit Ruby met haar bazin op een terrasje. De twee zijn
op een conferentie spulletjes voor de winkel wezen shoppen, en zitten nu
uit te puffen. Er wordt niet veel gezegd. Ruby kijkt om zich heen.
Allemaal succesvolle burgerlijke mensen. Hoort ze hierbij? 'Am I doing a
good job?'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten