'Wie te veel praat, doet verkeerd.' Breedsprakige Rohmer, tot zo ver niets nieuws. Dit keer zoekt de navelstaarder verrassend genoeg de mythische middeleeuwen op, en hij doet dat in een muzikale vorm! Vanaf de meta-natureingang (zingen óver vogels) heeft het gerijmde epos een unieke schwung te pakken. In simpele decors zoekt de onnozelaar Perceval naar de belangrijke dingen des levens: God de vader en loskomen van moeder. Een ridderoptocht leert de jongen Rede – een parade van vrouwen Gevoel. Er volgen vele quichoteske zijsporen, maar uiteindelijk besluit men toch met de grootste moraalridder van allen: Jezus. 'Het nog een keer vertellen zou saai zijn.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten