Babel was een stuk korter dan ik had verwacht. Ik dacht zo'n bejubeld epos duurt wel 3 uur, maar het is niet meer dan een dikke 2 uur. Tsja. Ik word altijd (heel puberaal) wat narrig van zogenaamde "films van het jaar". Amores Perros was toch echt een stuk beter. De verhalen daarin grepen me meer, en belangrijker, ze waren ook op "aangenamere" manier verbonden. (Door een auto-ongeluk) Dit keer is het werkelijk allemaal puur toeval. Sterker nog, het hele Japanse gedeelte hangt maar een beetje bij. (Nog afgezien van het afgrijselijke cliché van Japanse schoolmeisjes zonder slipjes)Tuurlijk gaan de segmenten op zich allemaal over communicatie-problemen en hoe mensen elkaar niet eens de kans geven elkaar te begrijpen. Maar toch. Enkel het Mexicaanse stuk en het allerlaatste outzoom-shot waren wat mij betreft de moeite waard.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten