maandag 2 augustus 2021

Hu-Man

'Elle vient va voir la tv.' Heel vreemde, half-verloren SF-film, die inmiddels op Archive rondwaart, (zelfs de Wikipedia-pagina is teleurstellend kort). Het moet een 'pet project' van Terence Stamp zijn geweest. Niet alleen speelt hij zichzelf, hij co-produceerde ook. Ik vermoed dat hij Eric Bordon binnenhaalde voor flarden rock-songs. De maffe muziek wint harten – want er klinken ook psychedelische orgels en didgeridoos. Stamp heeft geen zin meer in acteren, en schrijdt door de film als een Carradine bro. Heel Zen en smerig tegelijk. Zijn goede vriendin Jeanne Moureau brengt hem op het 'rechte' pad. Ze introduceert Stamp als de cruciale pion voor een tijdreis-experiment. 'Salam alaikum', begroeten de toch behoorlijk Franse professoren onze held – wat ook weer helemaal past bij deze beeldscherm-geworden hersenkronkel. Alsof de rol van Stamp an sich nog niet meta genoeg was, willen de professoren hem een man in doodsangst laten vertolken, zodat miljoenen kijkers de emotionele energie 'opbouwen' om hem te kunnen transformeren. Het zou een ware afgang zijn als de film niet lukt wat de film-in-film beoogt. 'Goddank', het wordt inderdaad cynisch en goed. Als een museale installatie van Matthew Barney. Volkomen van de kaart, een folkloristische SF vol aards natuurgeweld. Waarom niet? 'Mes pensées sont mes ennemis.'

Geen opmerkingen: