'Hoe gaat het?' Trauma's stapelen als legoblokjes. Het past allemaal precies, maar het zijn er ook veel te veel. Bo is een vrijgevochten Pippi die in Georgië het graf van haar vader (een jazzmuzikant) bezocht. Ze besluit er meteen maar op te gaan kamperen. Ze komt ermee weg – zoals met alles. Een soort Roosbeef, in haar jonge jaren. Gniffelen wordt dat wel, onbedoeld. Nederlandse toeristen, ze zijn gewoon zo! Eigenlijk wil de film serieus zijn en met elk nieuw trauma wordt dat lastiger. Dan de boel maar volgesmeerd met slowmotion en pseudojazz. Enkel het open einde dwingt nog wat respect af. 'Ik vond het gezellig.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten