'Are these lines or is this real?' Op een markt vond ik de filmposter als reminder. Deze moest ik nog zien. Helaas, de typische seventies-tekening is beter. Licorice Pizza adoreert de tijd van Shampoo en Harold and Maude. Hoofdpersonage is een bolle tiener, op en top Amerikaans welvaren en op zijn vijftiende al een zakenmannetje. Hij valt voor een sluike jongedame, zulke dingen die je alleen in films ziet. (Het is een van de Haim-zusjes, die trouwens allemaal meedoen). De tienernostalgie is meer Wes dan PT. Het verbaasde me dan ook niet dat PT pas op dreef raakt wanneer er wat operateske zwaarmoedigheid de film binnensluipt. Het blijft wel wachten op het liedje dat je wil opzoeken. De film straalt van zelfliefde zonder te swingen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten