' 's Nachts slaap ik, meneer.' De geheimste agent daalt in deze film noir-parodie af naar het schaduwrijk van het onderbewuste. Grote literatoren hebben iets met surrealisme en met pin-ups, denkend aan W.F. Hermans. Ook Alain Robe-Grillet vermaakt zich er prima mee, in wat te midden van alle chaos zijn meest toegankelijke film moet zijn. De kleuren zijn even fraai als de vrouwen en het plot is sprookjesachtig. Voor de 'verstaansleutel' moeten we het bij René Magritte gaan zoeken. Zijn niet-schilderijen vormen een doorzichtig leitmotiv. Coherentie te midden van incoherentie. Is de femme fatale nu vermoord of zelf moordlustig? Haar muiltjes zijn in elk geval besmeurd met bloed. De vampirische 'overtonen' horen er kennelijk erotisch bij wanneer de hoofden van mannen op hol slaan en worden leeggezogen door hun grootste Angst. Vrouwen die van wanten weten. 'On entre pas.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten