zaterdag 6 september 2008
Cape Fear
Het origineel. Eerste nieuwsgierigheid, zit het gewaagde lolita-aspect, in de remake verzorgd door Juliette Lewis, er nog in? Jawel! Door een raar kindvrouwtje, klein lijfje, enorm groot hoofd, al is dat misschien extra opvallend omdat Gregory Peck heel lang is. Het personage van Peck is wel advocaat, maar in tegenstelling tot de remake, waar de schurk kwaad is op de advocaat, is ie hier slechts getuige van een van de misdaden. Een puntje voor de remake. Het zal zo'n beetje het enige punt zijn, want Robert Mitchum is als schurk geweldig. Hij is een vieze oude man, echt lekker fout, waar de Niro belachelijk afgetraind was, lijkt Mitchum in al zijn blote torsoscènes zijn buik in te houden. Nog 'n punt voor 't origineel is 't plan om de schurk naar de boot te lokken, waar ze daar in de remake gewoon naartoe vluchten, meende ik. Tuurlijk weet Mitchum ook de boot te bereiken (was me hier in tegenstelling tot de remake niet duidelijk hoe) In weer een smerige, tenenkrommend goeie scène dreigt hij zich te vergrijpen aan de echtgenote. Hij knijpt een eitje over d'r uit, terwijl zij minutenlang blijft kreunen alsof ze genomen wordt, zelfs nadat Peck haar inmiddels is komen redden.
Labels:
films uit de jaren '60,
J. Lee Thompson
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten