Last Exit to Brooklyn

Duistere, pijnlijke film. Gebaseerd op een beruchte roman en in een film die in de jaren '50 speelt is het inderdaad (ook nog) vrij opvallend om flamboyante travestieten/homoseksuelen tegen te komen. Eerst lijken de schoffies/armesloebers nog best normaal met deze gasten om te gaan, maar voor je 't weet beginnen ze met messen te gooien. De film volgt allerlei figuren, waaronder een vakbondsleider, die worstelt met zijn homoseksualiteit, een gezinnetje waarin de toen nog heel dikke/piepjonge Ricky Lake plotseling zwanger blijkt te zijn en dan is daar nog Tralala, (Jennifer Jason Leigh!) een hoertje dat met alle soldaten op verlof in bed duikt en ze ondertussen berooft of laat beroven door de eerdergenoemde schoffies. Dit alles tegen de achtergrond van een pijnlijke staking. Protesten worden bruut uiteengeslagen, relletjes etc. Allemaal prachtige elementen voor een goeie film, maar de personages komen niet echt tot leven. Het einde is ook wat raar (spoiler!) de staking is om, Mark Knopfler's muziek suggereert een happy end, terwijl dat voor de meeste hoofdpersonages bepaalt niet het geval is.