dinsdag 2 september 2008
El Espíritu de la Colmena
Beste film die ik in tijden zag. Pan's Labyrinth zonder de visuele hoogstandjes, maar veel indringender. Een gezin dat langs elkaar leeft. Een oude vader/imker, een moeder die depressief lijkt en mogelijk vreemdgaat. (Of zou willen gaan) Belangrijkst zijn de twee dochters. De ene, blond en ouder is extravert en richt haar destructieve neigingen op anderen. (Een kat, bijvoorbeeld) De jongste, bruin haar, stilletjes, introvert, is meer van de zelfdestructie. Om haar draait de film, met grote ogen probeert ze de wereld te begrijpen, maar haar fantasie gaat met 'r op de loop als ze de film Frankenstein heeft gezien. Denk onmiddellijk aan die cruciale scène in Frankenstein waar het onhandige monster met een klein meisje probeert te spelen.
Labels:
films uit de jaren '70,
niet te missen,
Víctor Erice
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten