maandag 8 september 2008
Mildred Pierce
De soapopera-versie van Citizen Kane? In elk geval een even uitgekiende, ingewikkelde structuur en ook hier mompelt een stervende één woord aan 't begin. Alleen is dat hier wat minder mysterieus: Mildred. Zou zij achter de moord zitten? De politie gaat haar de hele nacht eens uithoren en zij maar vertellen. (Deed me ook denken aan weer andere noir, met een man in een verlaten kantoor achter een typemachine, eh, een bizarre kronkel ja) Goed, deze Mildred Pierce (Joan Crawford) is een middle-class vrouw, met twee dochters en een vreemdgaande man. Man verlaat haar eindelijk en vrouw moet als serveerster gaan werken, wat haar dochter een verwaand Martina Hingis-tutje (Ann Blyth) het ergste van 't ergste vindt. Ze voelt zich toch al verheven boven d'r moeder. Ondertussen hoest het lieve kleine dochtertje een beetje en u weet wat dat betekent in films. De serveerster wordt echter een restaurant-magnaat en nu stroomt het geld met bakken binnen. Een probleempje, met geld ben je nog geen upper-classer geworden, dus komt er een adelijk figuur om de hoek kijken. Dat is de man die aan 't intro zijn laatste adem uitblies. Met hem begint alles pas echt in 't honderd te lopen. Gecompliceerd op een lekkere manier, er is bijvoorbeeld ook nog een jeugdvriendje van Mildred, gespeeld door Jack Carson, die in zijn eerste scène eens lekker de macho uithangt, zoals alleen in dit soort films kan.
Labels:
films uit de jaren '40,
Michael Curtiz
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten