Sommaren med Monika

Woody Allen ging hier als jongetje met z'n vriendjes naartoe. Niet omdat ze Bergman-fan waren, maar omdat ze gehoord hadden dat er een naaktscène in zat! Woody was verkocht en niet dankzij de billen van Monika. Het is ook wel een aardige film, een beetje in die neorealistische Italiaanse stijl. De Zweedse achterbuurt waar Monika woont lijkt wel uit Fietsendieven te komen. Het meisje knoopt een relatie aan met een jongen wiens naam ik alweer vergeten ben. Zijn pa is ziek, maar toch laten ze alles in de steek en bivakkeren een zomer op een bootje. Ondertussen is Monika zwanger en ontpopt ze zich als een zeurderig typje. Bij vlagen lijkt ze wel Pippi Langkous. (Zeker als ze bezopen liedjes begint te zingen) Als de zomer voorbij is moeten ze wel terug. Komt de baby en ontspoort de zaak nog verder. Zorgt wel voor een fraai melancholisch einde, waar Bergman grappig genoeg nog maar eens z'n unique selling point scene laat zien..