zondag 7 september 2008
Enduring Love
Net als (het beter geslaagde) Atonement is Enduring Love een Ian McEwan-verfilming. Ik zat de hele film op 't verkeerde spoor. Aangezien Rhys Ifans me aan Gerard Depardieu in een of andere kinderfilm deed denken vermoedde ik dat hij imaginair was. Iets wat het boek achteraf ook heel lang in 't midden blijkt te houden. In de film zijn veel meer aanwijzingen van niet, die ik consequent negeerde. Deze "vriend" gaat zich bemoeien met een filosofieleraar, nadat ze samen getuige zijn geweest van een fascinerend/gruwelijk ballon-ongeluk. Er valt (letterlijk) 'n dode. En was dat nou wel nodig? Schuldvragen en dan krijg je ook nog 'n stalker op je dak, terwijl je relatie met het ultieme slachtoffer Samantha Morton eronder lijdt. Film roept interessante vragen op, maar had dus nog wel wat dubbelzinniger gekund.
Labels:
films uit de jaren '00,
Roger Michell
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten