zondag 7 september 2008
Monster's Ball
Werd me via via aangeraden door iemand die onder de indruk zei te zijn van de soundtrack. Jaja, dat is niet waar de film bekend om staat natuurlijk.. Niettemin was de soundtrack inderdaad best aardig, zeker het marimba-minimalisme aan 't begin is fijn. Daarna typisch electronica meets piano ambient-werk, in elk geval verrassend dat het geen orkestmuziek was. Monster's Ball start met een overdosis drama: een doodstraf, een zelfmoord en een dodelijk verkeersongeluk. Het is iets teveel van het goeie. De als altijd fragiele, onzekere Billy Bob Thornton krijgt 't, ondanks zijn pantser van stoerheid en racisme, flink voor zijn kiezen. En daar is de schone Halle Berry die al evenzeer in de penarie zit. 1 + 1 = 2, etc. Wel jammer dat het open eindje van de film, heeft te maken met wat tekeningen, opgelost wordt in een situatie waar alleen Halle in beeld is. Zo hoeft Thornton niks uit te leggen en komt ie er gemakkelijk vanaf.
Labels:
films uit de jaren '00,
Marc Forster
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten