'To our suffering, my dear.' Een goed boek kan je niet verfilmen. Zou in variatie ook gelden: een klassieke schrijver daar moet je geen biopic van maken, maar iemand van buiten de canon, dat lukt wel? Wie weet. Ik had in elk geval nog nooit van Shirley Jackson gehoord (mystery & horror-auteur) – en ik weet ook niet of ik wat van haar ga lezen – maar de film werkt! Elizabeth Moss schmiert weer smakelijk als verlepte artieste die niet meer naar buiten durft. Haar man is professor aan de lokale 'uni' en regelt wat studenten voor het huishouden (of voor zichzelf?) De onevenwichtige cameravoering voorspelt horrorige toestanden, een knipoog naar de inhoud van de boeken natuurlijk. Echte, puriteinse mannenhorror komt echter nimmer klaar. Dit is de horror van de jaren vijftig, het gefnuikte middenklasseleven. En, bovenal, de horror van de vrouw die niks mag. Vandaar die boeken! 'Freud would've had a field day.' Ontsnapping kan in fictie, en dankzij plots opflakkerende erotiek (ik gokte meteen correct dat hier een vrouwelijk regisseur achter moest zitten, het schuurt allemaal geil). Het leukst is wellicht nog al het academische 'gequarelle'. Het uni-leven van de haantjes. Zo wordt de film steeds fijner – niet beter omdat de chaos went, maar omdat ie bewust zo is opgebouwd. 'Originality isn't something one can simply will to manifest.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten