woensdag 11 juni 2008

The Ballad of Jack and Rose

Geen idee waar ik 't idee om deze te kijken had opgepikt. Tijdens de intiteling kende ik geen van de namen. Zeldzaam. Zeker bij een recente film. Achteraf gezien had ik toch echt Daniel Day-Lewis moeten herkennen, al was het maar uit Gangs of New York. En de emokid uit Little Miss Sunshine zit er ook nog in. Hoe dan ook.. Jack (Day-Lewis) en Rose (Camilla Belle) wisselen in de eerste paar minuten verliefde blikken uit. Een oudere man met een jong meisje op een eiland. Geliefden? Nee nee.. Het is zijn dochter. (Of toch???) Ze woonden in een commune, maar die is verlaten en nu azen de projectontwikkelaars op de grond. Jack's gezondheid is niet veel meer, hoewel hij niet echt oud is overigens, 50 misschien. Daarom haalt hij de moderne tijd binnen in de vorm van zijn vriendin op/van het vasteland en haar twee zonen, van een jaar of 16-20. Tot groot onvrede van Rose (overigens een Natalie Portman-typje) die op geheel eigen manier wraak neemt. Emotionele, sterke film, zonde van de paar visuele geintjes: allemaal mislukt (slow-motion, versnelling) en ook weer jammer van het overbodige "2 years later" einde. Maar da's muggenziften.

Geen opmerkingen: