Woman in the Dunes

Grappig, de beschrijving van Olaf op het Subjectivisten-forum is heel accuraat, maar ik had iets heel anders verwacht. Iets vrolijkers.. En in kleur. (!?) Dit is een zwart-wit film met een Roald Dahliaans kort verhaal uitgangspunt. Beetje creepy zelfs. Een onderzoeker wil in een dorpje overnachten en wordt vriendelijk naar een bizar huis in een kuil gebonjourd. En dan blijk ie een dag later daar vast te zitten. Wat ik niet snapte was dat de verknipte dorpsbewoners de weduwe die er woont steeds een oude vrouw noemen, terwijl ze dat helemaal niet is. Verder leek het einde wel wat op Buzzati's roman De Woestijn van de Tartaren, je komt in een situatie die je helemaal niet fijn vindt, maar als je er maar lang genoeg inzit lukt het niet meer weg te geraken.