maandag 16 juni 2008
Bring Me the Head of Alfredo Garcia
Deze figuren zul je (in tegenstelling tot die van Leigh) niet zo snel op straat aantreffen. Hoop ik. Dacht dat het een western zou zijn, maar het is iets ondefinieerbaars anders. Een of andere maffia-pief wil wraak op Alfredo wegens het bezwangeren van zijn dochter. (Als ik 't goed begreep zonder Spaanse ondertitels, maar goed, "Wie is de vader?!") Allerlei bountyhunters gaan op zoek en komen een sjofele pianist tegen. Ik dacht dat dát Garcia was, maar neen.. Hij kent hem echter wel via via. Één probleem: Garcia is al dood. Dus tijd voor wat grafschennis. Nou ja, hitte, paranoia, meer hitte, meer paranoia, veel drank en ondertussen ontpopt de pianist zich als suïcidale revolverheld in de goeie Peckinpah-traditie. Zeker een boeiende film, al heeft Peckinpah geen zin in spanningsopbouw, niks de kijker laten sidderen voor wat komen gaat, gewoon BAM.
Labels:
films uit de jaren '70,
Sam Peckinpah
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten