woensdag 25 juni 2008
Stardust Memories
Zo, wat een geconcentreerde whirlpool van ideeën. Woody gooit weer even al zijn thema's door elkaar en het werkt fantastisch. Na te vertellen lijkt het me echter niet. Hij verwijst naar zichzelf en naar andere films, voornamelijk Fellini's 8 1/2, maar bijvoorbeeld ook naar Arsenic and Old Lace. Het hoofdpersonage, een regisseur, worstelt met beroemd zijn, de film maakt heel inzichtelijk hoe vervelend dat eigenlijk is, maar tegelijk herinner ik me een teletekst-berichtje van een tijdje terug. Woody kwam in Antwerpen klarinet spelen en eiste toen een enorme limo die op weg van het vliegveld naar de concertzaal niet door tunnels mocht rijden. (En zo nog 100 eisen) Als je maar lang genoeg in de showbiz zit wordt je zelf gek waarschijnlijk. Twee andere interessante punten: het personage van Woody flirt met zijn minderjarige nichtje, wat curieus is gezien de latere verwikkelingen met dat adoptiekind. Nog maffer (en een dikke spoiler!) het hoofdpersonage wordt na het uitspreken van de woorden "You're my Hero" doodgeschoten, of toch niet. Ik dacht echt dat dat een soort van echo was van de moord op Lennon, maar die moest nog plaatsvinden. (Sterker nog, de film verscheen slechts een paar maanden van tevoren!)
Labels:
films uit de jaren '80,
Woody Allen
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten