Death in Venice

Licht teleurstellend. Eigenlijk al vanaf de eerste seconde. Want daar al komt Visconti aanzetten met die ene bekende "movement" uit Mahler's vijfde symfonie. Ik dacht dat we die te horen kregen op het moment suprème. Neen, óveral. Aargh, hij helpt 't stukje wel een beetje om zeep zo. Eerste Dirk Bogarde-film die ik zag. Hij zet een goofy "Mahler" neer die als een tortelduifje achter mooie jongen Tadzio aanhuppelt. Twee uur lang. Beetje irritant. Wel mooie plaatjes en toen het einde naderde werd ik alsnog wel geraakt. Mahler met geverfd haar dat uitloopt over zijn wit geschminkte (waarom?) gezicht.