Dixie Chicks: Shut Up & Sing

Film die op verschillende lagen boeit, al roept ie ook wel ergernis op. Want het is en blijft ergens ook een anderhalf uur durend promotiefilmpje en de verheerlijking van totaal berekende rebelsheid. Best nep.. Maar goed, het begint allemaal met een van die Chicks die zich zegt te schamen voor Bush. (Al zegt ze later dat ze gewoon het Londense publiek op wilde zwepen, tsja) Rechts Amerika flipt to-taal. Verbijsterend, misschien is het een of andere psychologische reflex ten tijde van oorlog. Als Irak meer tegenstand had geboden waren dan misschien Amerikaanse Arabieren de zondebok geweest? Hoe dan ook, de fascinerende manager van de Chicks is er als de kippen bij om dit eens even goed uit te melken. (A new start! A new band!) Da's een mooie tweede laag, het inkijkje in de muziekbiz (Dixie Chicks is geen band, het is een merk) Al met al een uitstekend opgebouwde docu, met de emotie heel slim aan 't end.