Dreamgirls

Soort oorlogsfilm. Ongewild toch kippenvel. Is 't de kracht van de muziek? Of de juiste Hollywood-(senti)mentaliteit? De muziek is trouwens - oh ironie - geschreven door een blanke. En dat terwijl de film gaat over een fictieve versie van Motown, en hoe black people eindelijk ook hits scoren. Daarvoor moet wel de zangeres met de "zwartste" stem, Effi White(!), terzijde worden geschoven, voor een onherkenbare Beyoncé . Da's een geweldig mooie pijnlijke scène. Wel grappig trouwens dat die Effi White dan weer klinkt als Joss Stone.. Bon. De personages zijn verder toch wat oppervlakkig, er zijn teveel slappe musical-liedjes, maar toch, als geheel is het best aardig vermaak, over de machinaties in de muziekwereld.