Zozo

Begint als een indrukwekkende oorlogsfilm. Een jongetje in Beirut staat op het punt met zijn familie naar Zweden te vluchten, maar dan beginnen de bombardementen al en ja.. Een hoop ellende. Groot leed. Hij sluit (ah da's eigenlijk wel net iets daarvoor nog) vriendschap met een kip (!) en een vroegwijs meisje met een foute vader. Allemaal behoorlijk ingrijpend en eigenlijk te eng voor 'n echte jeugdfilm. Het tweede gedeelte is ie in Zweden belandt, waar de film alsnog in een VPRO-jeugdserie verandert, met door pestkoppen uitgelokte ruzies op het schoolplein, en meer van dat soort klein leed. Niet onaardig, maar, ergens cru, de film heeft toch echt te vroeg gepiekt met dat eerste pikzwarte half uur in Libanon.