donderdag 3 juli 2008
Inland Empire
De echte liefhebber kan beter de uitgebreide (enthousiast analyserende) beschouwing lezen op Vido Liber's weblog. Ik keek deze film net na ik een onnavolgbaar literair boek van Sybren Polet uit had. Iets met virtuele gedroomde steden. Daar past Inland Empire goed bij. David Lynch doet al even ingewikkeld. Het gebodene is zo far out, dat Lynch de film waarschijnlijk tijdens een transcendentale meditatie heeft geschreven en daarna het script uit het raam heeft gegooid, waarna hij naar beneden rende en de dwarrelende papiertjes heeft op staan vangen. Of, zoals een andere criticus het simpeler zei: na het eerste half uur valt de film in teveel konijnenholen tegelijk. Moet wel eens het album Pastel Blues van Nina Simone checken trouwens.
Labels:
David Lynch,
films uit de jaren '00
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten