Fitzcarraldo

Caruso. Caruso! Als ik dat had geweten had ik de film wel eerder gekeken. Het is een wispelturig, grillig ding waar mogelijk toch nog wel meer in had gezeten, maar Herzog is rusteloos. Er zijn momenten dat ie een mooi muziekje introduceert + mooie beelden, maar dan twintig seconden later weer verder zapt. Ik kan wel tien minuten naar die boot over de berg kijken.. Het einde was ik ook niet zo blij mee, zitten we net in een geweldige mindstate komt er een soort deus ex rivier-machina voorbij. Toch jammer. Maar waar (bewust natuurlijk) Aguirre potsierlijk is, is Fitzcarraldo een lieve gestoorde held. Zijn film is een "event", een belevenis, een unieke ervaring.