Safe

Zwaar confronterend natuurlijk, voor zo'n coconut als ik. Julianne Moore speelt weer een hyperventilerende depressieve rijke vrouw. (Magnolia!) Je vraagt je af hoe ze in 't echt is. Haynes laat heel mooi de wanhoop van depressie zien en de hoop dat er een andere (lichamelijke) reden is voor al die ellende. Het personage van Moore ontdekt het fenomeen "environmental illness": allergie voor chemicaliën en uitlaatgassen en dergelijke. Vanzelfsprekend vindt ze wat lotgenoten die elkaar in no time in de put praten, totdat ze aan 't eind in een isoleer-iglo met een zuurtstoffles leeft. Oef, wat een ellende. En dan zou Von Trier helemaal all the way zijn gegaan en geeft Haynes nog een miniem sprankje hoop. Maar of dat genoeg is? Geweldige film, mooie Badalamenti-achtige soundtrack ook. Sowieso akelig creepy Lynchiaanse figuren in het lotgenoten-kamp.