Tsja Aronofsky. Hij zet altijd hoog in, wat te prijzen valt. Nergens ging ie echter zo hard op zijn bek als hier. Al moet gezegd dat ik zoveel negatief gezoem hierover gehoord had dat het ergens nog wel meeviel. Toch is The Fountain in wezen een soort Da Vinci Code of een Umberto Eco-werkje, maar dan met het uiterlijk van een parfum-reclame of Buddha-bar album. Bij vlagen een beklemmende liefdesgeschiedenis, maar eigenlijk redelijk voorspelbaar een simplistisch symbolisch. Wel een tip voor mensen die denken dat het eind van de Maya-kalender ook het einde der tijden zal zijn, was dat niet in 2012, jep.
donderdag 10 juli 2008
The Fountain
Tsja Aronofsky. Hij zet altijd hoog in, wat te prijzen valt. Nergens ging ie echter zo hard op zijn bek als hier. Al moet gezegd dat ik zoveel negatief gezoem hierover gehoord had dat het ergens nog wel meeviel. Toch is The Fountain in wezen een soort Da Vinci Code of een Umberto Eco-werkje, maar dan met het uiterlijk van een parfum-reclame of Buddha-bar album. Bij vlagen een beklemmende liefdesgeschiedenis, maar eigenlijk redelijk voorspelbaar een simplistisch symbolisch. Wel een tip voor mensen die denken dat het eind van de Maya-kalender ook het einde der tijden zal zijn, was dat niet in 2012, jep.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten