maandag 28 juli 2008
Morvern Callar
Een film waarvan het boek waarschijnlijk beter is. (Dat is toch altijd, zegt u) Nu zijn alle (vermoedelijke) monologues intérieurs vervangen door, eh, niets! Samantha Morton hangt wat rond in een Schots landschap en in Spanje. Haar vriendje heeft zelfmoord gepleegd met achterlating van een roman. Zij doet het enige juiste.. (Is het wraak?) Nee, ze delete het doc-bestandje niet. Alleen zíjn naam. Nou dat was het dan, in de vijfde minuut, het leukste moment van de film. Oh, vriendjelief heeft gelukkig nog wel een cassettebandje achtergelaten, wat de regisseur de mogelijkheid geeft om wat leuke muziek te laten horen. (Can, Aphex Twin) Verder vooral *gaap*.
Labels:
films uit de jaren '00,
Lynne Ramsay
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten