'We've got a girl out here for a test.' Vrouwen die op foute mannen vallen. Mannen die vrouwen haten. Nee, het leven is kut (of zuigt...) voor een vrouw. In elk geval heel wat meer dan voor mensen met een piemeltje. ('Don't you ever just wish you were a dude?' 'All the time.'). Rustig en sereen hamert (!) NRSA de simpele boodschap erin. Een muurbloem op een toniekavond zingt haar ellende van zich af. Complimenten krijgt ze niet. Noch thuis, noch van haar medeleerlingen. Een vrouw die zichzelf durft te tonen – opstaat voor haar echte naaktheid – dat gaat niet he. De karakterschets van kleinschalig mannelijk machtsmisbruik zet zich voort tijdens de bijbaan. De voorspelbare ellende nadert. 4,3,2... 'Are you abortion minded?' Heel knap weet de film het verdriet te laten sudderen. Het gedoe langzaam te dilateren. De eindeloze handelingen, tot aan het hartverscheurende titelmoment. Wel werd ik Holters filmambient-beu. In Europese arthouse hadden ze voor hyperrealistische stilte gekozen. Het blijft toch de USA. Samen met een nichtje moet de zangeres op stap. Van dorp naar stad. Daar zien we ook weer hoe verschrikkelijk verdeeld Amerika is, en hoe gejuridiseerd. Het leven is een transactie. Als jonge vrouw sta je snel alleen. Tegelijkertijd ben je nooit alleen, want er is altijd wel een man die iets moet. 'Will you drink with me?'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten