'Now is the time for gab and chatter.' Een film met de geur van mottenballen, van niet al te sterke Hitchcocks, en John Ford-films waarin men te pas en te onpas 'By golly!' roept. Ik moest zelfs aan The Artist denken, ook overschat. In claustrofobisch 4:3-formaat vertelt Eggers een Victoriaans horror-verhaal. Rijke mensen die met goed gevulde magen bij het haardvuur over werklui griezelen. De kijker weet meteen, dem boys be trippin'. Defoe speelt een oude vuurtorenwachter,Pattinson zijn nieuwe, jonge assistent. Beiden zetten de acteerkanon-modus aan. Defoe komt daar mee weg, maar voor Pattinson wordt het tijd dat ie uit beeld verdwijnt. Hij is niet echt slecht, maar op een ergerlijke manier neutraal matig. Al snel krijgt hij in isolatie meermin-dromen (meer man!). Van het ene onaneren komt het ander. 'I'm probaly a figment of your imagination.' De geconstrueerde teksten kanaliseren Welles en Shakespeare. 'O what Protean forms swim up from men's minds.' Grootste probleem blijkt de ongelokaliseerdheid van de toren zelf. Het 'gewone' gedeelte is niet concreet genoeg om me later in de geinige waanzin mee te slepen. Niks leeft, alles is een spiegeling van wat eerder al bestond, en met meer overtuiging. Eigenlijk een heel moderne, mislukte parodie. Ze weten donders goed wat voor 'monkey pump' ze serveren. 'You sound like a goddamned parody.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten