'Comment votre valise?' Murder on the Auvigne-Aix express. Deze lang-vergeten en vergeelde superstar-combine van Costa-Gravas is gelukkig gerestaureerd. Houd u zich goed vast, Montand, Signoret, Perrin, Trintignant, ze zijn er allemaal bij. Voor mij is Charles Denner toch altijd het met meest herkenbaarder, daar kunnen geen Piccolootjes tegenop (en ja, die is er ook). Geld in overvloed, derhalve, ook 'in de trein', nou ja, metaforisch... Het is puzzelen geblazen, met een strak Zwarte Beertjes-scenario. Commissaire (pardon, inspecteur) Montand bijt 'r zijn tanden op stok. Tijdens zijn onderzoek razen de dialogen op treintempo langs. Het blijft Fransenland, waar alles kan. 'Denk je nou echt dat ik een crime passionelle ga plegen in de tweede klasse.' Een andere verdachte is bevangen door het vrouwenparanoia van de incel. Costa-Gravas heeft genoeg noir-traditie geïncorporeerd om een bokswedstrijd in te lassen. Zo wisselen de claustrofobisch mooie zwart-wit beelden, de dooien af. Iets teveel van de laatsten, allicht. Maar gaandeweg ging ik erin geloven. Alles gebeurt met stijl, de edits, de hoeden, en The Kills-achtige dreig en drein-bassen. Het wordt zelfs nog even spannend, al heeft Costa-Gravas op het moment suprême doodleuk tijd voor een grapje over barflies. Een man met zelfvertrouwen, en niet zonder reden. 'J'ai parlais a ma peine.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten