'Net zoals oorlog vrede creëert, creëert vrede oorlog.' De mens wordt een machine voor zijn medebewoners. Anno 1999 bezit de VN de coolste exemplaren. Buck Danny meets Kuifje in de jungle van Apocalypse Now. Het leger marcheert als robotextensie, akelig kalm van zelfvertrouwen. 'Mensen kunnen zich overal aan aanpassen.' Het gaat desondanks al snel mis, uiteraard. Patlabor 2 begint opnieuw, met een Bellingcat-achtig onderzoek. Een ongeïdentificeerd vliegend object heeft Tokyo getroffen. Wie of wat wreekt zich hier? 'Ik hoop dat je dat uit kan leggen.' Gemakkelijk wordt de film nimmer, eerst laat het de kijker een uur lang rustig meerollen op de golven van verwarring. Haar beelden vormen een mecha grotestadsdroom. Rond het middelpunt – en trouwens ook aan het slot – zweeft een hegeliaanse overpeinzing. Bruut en waar. Net zoals een virus wordt aangegrepen voor de totale lockdown heeft de staat slechts een enkele gek nodig voor de gewenste oorlog. 2001 staat hier voor de fenomenale fake lenzen. Om over de hoeveelheid schermen an sich nog te zwijgen. De stad verwordt tot een leger van schaduwen. Camera's kunnen alles zien, maar de geest begrijpen? Wat dat betreft prikkelt de natuurgeleiding door vogels en vissen, die een film lang onnadrukkelijk aanwezig blijven. 'God doet niets. Dus doen de mensen het.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten