zondag 29 juli 2012

City of Life and Death

Chinadler's List. Ieder land zijn eigen trauma, en zijn eigen oorlogsmisdaden. De Chinezen hadden het zwaar te verduren in WWII, bezet door de Japanners. Maar voor we het vingertje heffen denken we aan de Istanboelse kapitein Westerling, de even brute als fascinerende 'commandant van de speciale troepen' die op eigen houtje voor ons landje ook wat genocide uitvoerde. En denk maar niet dat Nederland daar ooit uitgebreid voor door het stof is gegaan. De Japanners pakken het hier nog wat massaler aan, en al zo vroeg in de film ook! Ik vond de opbouw van dit hypergestileerd zwart-wit geschoten oorlogsepos curieus. Binnen een half uurtje is de grootste gruweldaad wel gepleegd, en dat is dus nog voor we de slachtoffers of daders goed kennen. (Ik bedenk me dat Saving Private Ryan ook met dé schok begint). Na de bijbelse waanzin voelen de kleinschalige 'akkefietjes' in de volgende twee uur hier eigenlijk maar als kinderspel. Bovendien weet de Chinese film sentiment en nationalisme niet te vermijden. Zowel de Goede Japanner als de Goede Nazi ontbreken niet. (Vooral de aanwezigheid van de laatste vond ik meta-grappig, in deze contreien, en ja, ik weet dat John Raabe er wérkelijk was) De Japanse soldaten worden ondertussen als verwijfd afgeschilderd, en de Chinese rat krijgt zo pijnlijk mogelijk de deksel op de neus. Een laatste WTF-momentje is de Japanse parade aan het einde; dat haast als een soort reverse-Riefenstahl in beeld wordt gebracht.

Geen opmerkingen: