Het
blijft een onwerkelijk trekje hebben. Een tekenfilm voor volwassenen.
Perfect Blue is een soort
Black Swan of Psycho, maar dan in cartoon-versie. Die
Japanners nemen het getekende genre bloederig serieus. In deze anime
weer genoeg gepeins vanuit allerhande ramen, én (zoals eerder
gesignaleerd) ook weer een jong meisje in de hoofdrol. Ze zingt in een
K3-popgroepje, zonder grote successen, maar ook als mislukt pop idol kun
je wel je centjes verdienen. Ik moest denken aan de reclameborden van
Roodkapje die hier onlangs hingen, met in de hoofdrol Sita. Ooit een Idol met
knalsingles, nu in een 'racketcentrum'... De entertainment-industrie
wordt in het te korte (!) Perfect Blue fijntjes geschetst, ik had er nog
wel twintig minuten carrièreplanning en onderhandeling met agentjes en producers bij willen hebben. Het hoofdpersonage wil wat
anders, gaat acteren, en belandt vervolgens in haar eigen nachtmerrie.
Dat begint er al mee dat ze als wannabe actrice eerst in 'foute' scenes
moet spelen. ('Rape scene' bulderen de mannen op de set.) Zelfs de sexy
fotoshoot comes back to haunt her, in haar dromen. Langzaam begint het
realiteitsneukerij-gedeelte, en dat is bijzonder
gecompliceerd. Er beginnen wel dertig semi-imaginaire scenes achter
elkaar, en steeds dacht ik dat het echt was. De twist aan het eind (met
een vleugje Psycho dus) weet de boel niet eens definitief te
verhelderen. Misschien had het zelfs met wat minder Se7en-geweld gekund.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten