'Have you done this sort of thing before?' Good old family fun met de Monty Python familie. Ik keek 'm naar aanleiding van het verscheiden van Terry Jones, moge hij ruste in Walhalla. De boel begint zonder dralen met een verkrachtingsgrap, dus daar gaat de family. Good is de film ook al niet. Dan resteert de 'old' cult-factor. En ja, die staat als een paal boven water (sorry). De grapdichtheid van Mel Brooks Men in Tights haalt het scenario nergens, maar de decors en de haarstijlen vermaken zonder meer. Hoofdpersoon Tim Robbins lijkt met haarband op een Californische metalhead (en enige suicidal tendencies vallen bij hem ook wel te bespeuren)... John Cleese doet de slechterik, terwijl Erik en zijn VOC (Vikings Onzalige Compagnie) op hun genrequeeste vertrekken. Ja, de film parodieert uiteraard ook het fantasy-genre. Van hot naar her, met een paar wijze lessen onderweg. Met wat goede wil is er vast een religiekritiek-lezing mogelijk. Vandaag de dag zou ie 140 minuten duren, hier houdt men het netjes op honderd. Het wachten op de vleugjes mystiek valt dan ook goed mee. En die komen, met een paar seconden zon en een vlucht door het space continuum. Transcendentie voor The Lost Vikings is duidelijk hemellichamelijk. Een naviculam ex machina. 'Let's get away from the fantasy and look at the facts.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten