'Ze hebben hun vissenkom verlaten.' In Mexico gaan scholen om heel andere redenen dicht. Een stel kinderen vindt zichzelf daardoor terug op verlaten straten, waar drugsoorlogen woeden. Het maakt woedend, en blijft schokkend. Een meisje verliest haar moeder en ontmoet na een tijdje enige zielsverwanten. Samen vormen ze bepakt en bezakt een bande à part van straatratjes. Het doet al snel denken aan Turtles Can't Fly, ook zo'n in en in treurige film 'uit' een oorlogssituatie. Merk bovendien de (internationale) titelverwantschap op. Het unique selling point van 'Vuelven' vormen de surrealistische animaties. Bloedlijnen kruipen waar het meisje ook gaat (en niet gaan kan). Op andere momenten ontvangt ze juist steun van haar fantasie, zoals de olvidados toch al hartverwarmend het plezier weten vast te houden terwijl hun leven in een horrorfilm verandert. 'Ik wil dat mijn moeder terugkomt.' Wat Tigers op de langere adem toch een stuk minder maakt dan Turtles is het teveel aan plot. Gammel en doorzichtig opgezet volgen de actiescènes elkaar op. Ik zocht meer de leegte van zinloos geweld. Op de soundtrack hint een pianist continu naar Michael Jackson's tearjerker Earth Song. Akelig gepast wel... 'Dit is een misdaad tegen de menselijkheid.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten