Amazing Grace

'My soul looks back in wonder.' De laatste tijd zit mijn muziekplezier weer in de lift. Dat geldt vooral voor muziek van vroeger, cratedigging for the win. Oftewel, De ouderdom slaat toe, en hoe! Heb al een reggae project klaarstaan voor volgend jaar, maar wie weet kan gospel er ook nog bij. Nou ja... Deze film mag als een enkelvoudig intens shot fungeren. Aretha Franklin gaf in een Zuid-Californische kerk een 'viering', en Sydney Pollack filmde. Door technische problemen bleven de beelden liggen, maar aan Aretha heeft dat niet gelegen. 'She can sing anything.' Elke noot wordt door de First Lady of Soul scherp aangesneden, en luid uitgedragen. Ondertussen rommelen de cameralui met hun immobiele apparatuur, scherp stillen wil ze niet lukken. Het lijkt soms een homevideo. Over naar de muziek dus. Door het gehoest tussen de nummers vermoedde ik dat Aretha een typische topprestatie levert, vlak voor de ziekte staat het lichaam in opperste alert-modus. De kerkgangers doen even extatisch mee. Zelfs Mick Jagger komt het 'in situ' ondergaan, daar waar deze praise-songs toch het beste werken. Emotioneel wordt het vooral als pa Franklin verschijnt. Hij fungeert samen met 'mother Ward' als de getuige van Aretha's bruiloft met God. Zij geeft voor Hem alles. Hypnotiserend, zelfs haar handgeklap krijgt grandioos de Geest. 'There is a land...'