Eight Grade

'I haven't been getting, like, a lot of views.' Meisjes en jongens van dertien, de ultieme nostalgie voor dertigers? Ik kan me in elk geval nog prima met ze identificeren. Regisseur Bo Burnham volgt een muurbloempje in het laatste jaar van 'middle school'. Door hun uiterst serieuze schoolsysteem benadrukken de Amerikanen het tafellaken en servet. Die vreemde tussenschool biedt wel een extra kans op festiviteiten, op 'afstuderen', oftewel, op oefenen voor het Echte Leven (dat precies hetzelfde zal blijken.) Competitiviteit overstijgt alle klassen. Eight Grade bevat tal van fraaie 'schoolplein'-details. Moeders met oogjes op vaders, het badpak als summum van oncool. De film piekt op de ultieme 'oefendag'. Een stelletje brugwuppen in spe mag een dagje meelopen. Het hoofdpersonage heeft geluk, zo lijkt het, en ze belandt bij haar door-ontwikkelde evenbeeld. Via haar nieuwe 'gang' belandt ze echter ook in de beste, meest ongemakkelijke scene van de film. Achterin de auto, met een jongen die net te oud voor ze is. Meestal blijft het verhaal juist wat sentimenteel, en ook net iets te ingevuld. De slotspeech van vader had achterwege mogen blijven. Het stilste meisje slaat zelf al op de luidste bekkens. Ze praat alvast online reflectief. Het internet redt sinds 1999. Eerst komt het Zelf dan het Vertrouwen. 'It's a chunk of things.'