American Gigolo

'Who called who up, begging for a sub?' Aardig jaren zeventig relatiedrama, in de peperdure vermomming van een strak Miami Vice-pak. Richars Gere voelt zich helemaal thuis, wiegend op die Moroder-basjes t(r)ippelt hij door LA. Rich pussy bracht hem bakken geld, en het American Psycho-leven. (Er zitten ongetwijfeld referenties in de roman van Ellis.). Soms lijkt het alsof elk restaurant waar hij zijn schoenen neerplempt, prompt in een rood belicht bordeel transformeert. Van zo'n gladjakker leert de kijker de trucs van de tricks: aankijken, aankijken en de ander laten praten. Op het juiste moment zeg je dan: 'you're gonna like me' , et voila. Dat zijn de leukere kanten aan het leven, maar even zo vaak moet de gigolo een agressief (passief, verbaal en fysiek) spel spelen. Halverwege begint de penarie, met de entree van een sigarenrokende detective. Elizondo is op dreef, en even benieuwd als wij. 'How do you seduce all these women, huh?' Ik peinsde of deze film de reden vormt dat Bill Monica met een sigaar wilde doen. Schrader hád het kunnen bedenken. Net als in Taxi Driver schotelt hij hier de onvermijdelijke slechtheid van een narcistisch-kapitalistische samenleving voor. Alleen het kafkaeske einde durfde hij niet aan. Ter compensatie moffelde hij er maar wat Godard en Bresson in. Ook leuk. 'The other side will always pay more.'