Die Abenteuer des Prinzen Achmed

'Bring mich nach Wak-Wak.' Een van de mooiste Villa Achterwerk-jeugdseries is het Duitse 'Verhalen van de boze Heks'. Een silhouettensprookje dat in een traditie blijkt te staan. Al in 1926 maakte Lotte Reiniger deze allereerste full length animatiefilm. Met silhouetten en heksen (en tovenaars). Allah zij geprezen dat men deze film van een nitraatkopie heeft weten te herstellen. Wat is ie prachtig. De mooiste van het jaar zelfs, visueel gezien, bezien en bewonderd. Reiniger mengt kundig vloeistofdia's, met de stijl van Afrikaanse (of Oud-Griekse) vazen, meer stop dan motion bewegen haar poppetjes zich door een prentenboek. Speciale vermelding nog voor de geschilderde achtergronden. De kijker staart in Rothko-afgronden, met slechts graduele verschillen van kleur – het lampschijnsel van Aladdin wordt er haast een gasvlam van. Inderdaad, de arme kleermaker komt langs, net als 1001 andere oriëntalistische verhalen. Eerder zit iedereen voor een 'Abenteuer in China'. In welk land ze ook zijn, alles wordt een homerisch 'Geisterlandes'. De lamp blijkt slechts sleutel naar wat anders, meer bepaald naar een 'Geisterschlacht in Wak-Wak'. Nogmaals, Reiniger maakte een film die iemand innig Dudok de Wit koestert, en nooit heeft overtroffen. Geen vliegend tapijt, maar een vliegend paleis. 'Ein Zauberpferd, erhabene Kalif.'